Alleen op de wereld in de Cederbergen

Cederberg (27-30 oktober)

Wat willen we graag weer hiken na ons hike avontuur in de Drakensbergen. Al snel weten we ook waar; in de Cederbergen, zo'n 200 km boven Kaapstad, een gebergte met zandachtige, oranjekleurige rotsformaties. Een zeer beschermd en slecht toegankelijk gebied. Ons grootste probleem is: Getting There&Away. Met andere woorden: er rijdt geen enkele bus, minibus, taxi of wat dan ook naar dat gebied. Iedereen die we spreken (en de Lonely Planet) zeggen dat je de Cederbergen alleen kunt bereiken door een auto te huren, en dat zijn we niet van plan. (Te duur aangezien de auto stil staat tijdens de vier dagen dat we lopen) Dus op hoop van zegen pakken we de trein zo ver als mogelijk is in de goede richting en vinden we daar warempel een taxichauffeur die ons voor een prima prijs wel wilt brengen. Wat hij niet weet is dat de laatste 30 tot 45 minuten over onverharde wegen gaan, maar goed, hij is de chauffeur en zou moeten weten waar hij ja tegen zegt. Daar komen ging dus boven verwachting goed. Permission geregeld en een kaart van de bergen gekocht. Deze kaart blijkt heel hard nodig te zijn want er is geen enkele aanwijzing, voorziening, signalering of wat dan ook in het gebergte aanwezig. Een ongerept gebied, met op een enkele plek een hutje met hooi waarin je beschut kunt slapen. That's it. En het is prachtig...

Cederbergen, alleen op de wereld... 
Groene begroeiing van allerlei planten en struikgewas 
Steken prachtig af tegen de oranje kleurige rotsblokken
Een salamander kruipt tussen de bosjes 
Een klein slangetje glipt weg tussen de spleten van de rotsen
Moeder natuur had zijn taak niet beter kunnen volbrengen
"Dit is de reden om naar Zuid Afrika te gaan" 
zeg ik hardop tegen mijn vader 
Terwijl we steeds opnieuw genieten van het uitzicht 
Dat na ieder klimmetje en bochtje 
Weer een ander gezicht heeft. 

Ik voel mijn lichaam en geest ontspannen 
En als de avond valt
De maan schittert aan de horizon 
En de stilte alle ruimte om ons heen vervult
Voel ik me dankbaar en vredig om hier te mogen zijn
Dankjewel Cederberg!

Gedurende vier dagen, met een extra 25-30 km op dag 3 doordat we echt wat verdwaald zijn, mogen we genieten van dit natuurschoon en kruist geen enkel ander mens ons pad. 
Gedurende vier dagen zijn we zo klein in deze wijdse omgeving en tegelijkertijd onderdeel van het geheel, zoals het zou moeten zijn... 

De terugweg gaan we al liftend terug naar Kaapstad, wat buitengewoon voorspoedig loopt en worden we voor de deur bij het hostel afgezet door een allervriendelijke man. 

's Avonds trakteren we onszelf op heerlijk eten en proosten mijn vader en ik op deze fantastische dagen. Wat een hoogtepunt. Het had niet beter en mooier gekund.

"The birds are the keepers of our secret
As they saw us where we lay
In the deepest grass of springtime
In a reckless guilty haze

And they wove a sweet indifference
And it settled on our skin
Till the eyes that I remembered
For the last time drew me in"
The Birds - Elbow