Addo Elephants Park & Kaapstad

Under African Skies in Addo Elephants Park (21&22 oktober)

Een lange tijd onderweg geweest naar de volgende bestemming... (om 6u ochtend taxi bij de Wild Coast, die middag shuttlebus naar Mthatha, 's avonds en de nacht de bus naar Port Elisabeth om vanuit daar rond 9.30u opgepikt te worden voor de rit richting het hostel...) Om 10.30u arriveren we in Orange Elephant backpackers hostel. Even een dutje gedaan, samen een rondje hardgelopen, vers en lekker gekookt en 's avonds genieten van een heerlijk wijntje en marshmallows (natuurlijk!) bij het kampvuur. Dit is ontspannen! Dat vuurtje had nog ontbroken aan deze vakantie, dus ik geniet dubbelop. Slap ouwehoeren in het Afrikaans met de rest van het gezelschap rond het kampvuur en voor het slapen gaan Skypen papa en ik allebei met onze geliefden. Heerlijke avond en ontspannen naar bed.

De dag daarna begint ons eerste wildpark avontuur. We hebben geluk; het is een stralende dag en we hebben onze gids Conrad de hele dag voor ons zelf. Het park mag alleen in een voertuig betreden worden. Conrad is een ervaren en gepassioneerd man en neemt ons mee in zijn enthousiasme. Al snel mogen we van heel dicht bij genieten van twee olifanten, zeker papa heeft geluk want de olifant staat met zijn kop bij het zijraampje van de auto en kijkt hem richt in de ogen. De olifanten zijn heel ontspannen, wat me een rustgevend gevoel geeft.

De hele dag worden we getrakteerd op allerlei wilde dieren; olifanten, zebra's, een buffel, herten (en andere hertachtigen waar ik de naam zo even niet van weet) wilde zwijnen, in de verte een jong leeuwtje, een kleine cobra slang, schildpadden, prachtige kleurrijke vogels...

De rust, uitgestrekte omgeving, bergen op de achtergrond en de vanzelfsprekendheid waarop olifantenfamilies achter elkaar aan voorbij lopen, op zoek naar water, geeft een aards en soort oergevoel. Tussen de middag genieten we van een braai (barbecue) op een picknickplaats in het park. (Vegetarische worstjes en salade voor mij en papa mag proeven van traditionele Zuid-Afrikaanse worst)

De rest van de dag blijven we vol verwondering genieten van alles wat letterlijk en figuurlijk op ons pad komt.

"This is the story of how we begin to remember
This is the powerful pulsing of love in the veins 
After the dream of falling and calling your name out 
These are the roots of rythm and the roots of rythm and rain"
"...and he walked his days under African skies."
Under African Skies - Paul Simon

Laat in de avond pakken we de nachtbus, om in de ochtend in Kaapstad te arriveren.

Kaapstad (23 oktober - 26 oktober)

Cape Town... Westers met natuurlijk Afrikaans karakter. 
Drukte, mooie gebouwen, gelegen aan prachtige bergen en strand, redelijk georganiseerd (zeker voor Zuid Afrikaanse termen) en veel te zien en te doen. Een variëteit aan mensen, in alle soorten en maten, van allerlei achtergronden, trots op hun stad en afkomst. Het ene moment een warm bad van gastvrijheid, het andere moment onvoorspelbaar met een wat gespannen sfeer.

De eerste dag in Kaapstad gaan we de stad wat verkennen en we vallen meteen met onze neus in de boter. (bijna letterlijk) We komen uit op een kleine food market, met allerlei verantwoorde en ietwat bijzondere gerechtjes. Super gezellig, héle fijne muziek op de achtergrond (Beatles, Johnny Cash...) en tafels met balen stro waar je aan kon zitten om je gekochte gerechtjes op te peuzelen. Daar kan de feel good market van Eindhoven nog een leuk voorbeeld aan nemen. 
We trakteren ons zelf op een heerlijk restaurantje en een wijntje. Super ontspannen dag en we genieten.

De dagen daarna zijn we ook volop in de weer; we hebben een dag gewandeld langs een aantal van de stranden van Kaapstad, hebben een Bikes&Wines tour gedaan en zijn een dag naar Robbeneiland geweest. 

Voor de Bikes&wines tour die we ondernemen, moeten we eerst naar Vlottenburg, zo'n 1,5 uur treinen. We kopen keurig ons kaartje en halen net op tijd de overstap. Na 3 haltes vindt er een kaartcontrole plaats. Bij het laten zien van ons ticket begint de controleur naar ons te roepen dat we de trein uit moeten. De trein stopt op dat moment op een perron, er komen nog 3 mannen bij en ik word hardhandig aan mijn arm de trein uit gezet. We snappen er niets van en blijven vragen wat er in vredesnaam aan de hand is. We hadden toch een kaartje gekocht?
Er zijn meerdere mensen die uit de trein moeten en allemaal moeten we een boete betalen. Wie niet betaalt of te agressief doet, wordt daar in een cel gestopt. (Echt waar, die waren daar gewoon op het perron!) Zo'n 20 man zit al in de cel en ik zie dat mijn vader zich boos maakt, begrijpelijk, over hoe er hardhandig met mij was omgegaan en de hele situatie. Ik zeg toch maar even zacht dat hij rustig mag doen aangezien ik niet wil dat wij ook in de cel belanden. Ondertussen rijdt de trein verder, zonder ons dus, en we weten nog steeds niet wat er aan de hand is. Uiteindelijk blijkt dat we een derde klas treinticket hebben gekocht ipv een eerste klas, waar we zaten. Ten eerste wisten wij dat niet, is dat ook eigenlijk nauwelijks te zien en is eerste klas zeg maar geen luxe coupe of zo. Blijkbaar had de juf die ons de tickets verkocht, ons dat uit moeten leggen. Dat is dus niet gebeurd. (...) De volgende trein ging pas een uur later, dus zouden we te laat zijn voor de wijntour. Gelukkig hebben we na een aantal telefoontjes met de organisatie kunnen regelen dat de rest van de groep op ons wachtte, super vriendelijk. Alles is dus toch goed gekomen; met onze onschuldige gezichtsuitdrukkingen hoefden we maar de helft van de boete te betalen en we arriveren een uur later dan bedoeld op de plaats van bestemming. 

De verdere dag verloopt heerlijk; we fietsen door het prachtige bergachtige Westkaapse wijngebied, doen 2 traditionele wijnboeren aan en mogen proeven van hun wijnen, en ook gaan we naar Brandy stokerij. Prachtig gebouw, echter de drank kreeg ik niet door mijn strot. 
Mijn vader, als onervaren drinker, voelt de alcohol al snel richting zijn hoofd stijgen, maar het is allemaal goed gegaan.

De laatste dag Kaapstad stond Robbeneiland op de agenda. Dat was een indrukwekkende ervaring. Het voelt raar om in een boot over de oceaan naar een eiland te varen, met stralend weer, dolfijnen in de verte, een zeehond die bij Robbeneiland aan de kade ligt... En dat terwijl hier mensen járen ten onrechte onder vreselijke omstandigheden hebben opgesloten gezeten, zijn gemarteld en zich soms letterlijk kapot hebben moeten werken... 
De gids, een oud gevangene, leidt ons rond door een aantal gebouwen waar onder andere Mandela heeft opgesloten gezeten, en hij zelf ook. Hij vertelt over hoe mensonterend er men hen omgegaan werd, hoe identiteit werd ontnomen, hele lage streken werden uitgehaald waar ze mensen mentaal mee kapot maakte, de slechte omstandigheden waarin ze verkeerden et cetera. Ik kan het niet in woorden uitdrukken. Wat misschien nog wel heel meeste indruk heeft gemaakt is de ingangspoort waarop staat "ons dien met trots" (hoe dúrven ze!) en het verhaal over een ex gevangene die ook na zijn vrijlating altijd op het eiland is blijven wonen, hij komt bijna nooit zijn huis uit en is nooit meer buiten het eiland getreden. Dat geeft wel aan hoe kapot iemand dan gemaakt is, dat je niet meer kunt functioneren in de gewone maatschappij... Heftig.

Die avond Skypen we allebei nog even en maken we ons klaar voor het volgende avontuur... Cederbergen!