Fragment uit mijn reisdagboek - 24 november 2013 - in de bergen van El Bolsón
26 november 2013 - El Bolsón, Argentinië
Fragment uit mijn reisdagboek - 24 november 2013 - in de bergen van El Bolsón
I walked across, an empty land...
(...)
I felt the earth, beneath my feet,
Sat by the river and it made me complete.
(Somewhere only we know - Keane)
Nu ik zojuist de datum opschrijf realiseer ik me dat precies op deze dag, Arjan en ik eigenlijk 10 jaar bij elkaar zouden zijn. Wat is mijn leven veranderd in een korte tijd. Hier zit ik nu, in een berghut in de bergen bij El Bolsón, en ik kan me geen betere plek voorstellen om op dit moment te zijn. Ik zit bij het vuur, met een spinnende kat naast me, om me heen zitten een paar veelal Argentijnse mensen die hier uit de buurt komen en stuk voor stuk vrij, creatief (op wat voor manier dan ook) en open minded zijn. Ik kan hun gesprekken gedeeltelijk volgen, al kan ik niet deelnemen aan het gesprek. Dat is oké, ik voel me vredig, ontspannen, tevreden, bevrijd en vind het fijn om nu in mijn dagboek te schrijven. Deze berghut wordt gerund door een echte hippie en alles is goed en relaxed.
Echt warm is het niet, dus ik blijf bij het haardvuur zitten. Dit moment is echt perfect. Bijzonder, want ik ken niemand hier en ben op een vreemde plek. Toch voel ik me thuis en tevreden in het moment. Vandaag een prachtige wandeling gemaakt en niemand op mijn weg tegen gekomen. De laatste restjes aan negatieve ervaringen en gedachten onderweg achter me gelaten. Ik koester de gedachte dat alles wat ik nu doe en mee maak, even gevolg is van mijn eigen keuzes. Een halte eerder uitstappen in El Bolsón is de beste keuze van heel deze reis.
(...)
Dit ik gevoel wil ik vasthouden. Het vertrouwen in mezelf; mijn lichaam, mijn gevoel, intuïtie en gezond verstand. En daarnaast de gedachte dat ik veel mensen om me heen heb die me liefhebben, steunen en dit in de afgelopen 1,5 jaar ook echt bewezen hebben. (...)
I did it my way... En ik ben er trots op.
I walked across, an empty land...
(...)
I felt the earth, beneath my feet,
Sat by the river and it made me complete.
(Somewhere only we know - Keane)
Nu ik zojuist de datum opschrijf realiseer ik me dat precies op deze dag, Arjan en ik eigenlijk 10 jaar bij elkaar zouden zijn. Wat is mijn leven veranderd in een korte tijd. Hier zit ik nu, in een berghut in de bergen bij El Bolsón, en ik kan me geen betere plek voorstellen om op dit moment te zijn. Ik zit bij het vuur, met een spinnende kat naast me, om me heen zitten een paar veelal Argentijnse mensen die hier uit de buurt komen en stuk voor stuk vrij, creatief (op wat voor manier dan ook) en open minded zijn. Ik kan hun gesprekken gedeeltelijk volgen, al kan ik niet deelnemen aan het gesprek. Dat is oké, ik voel me vredig, ontspannen, tevreden, bevrijd en vind het fijn om nu in mijn dagboek te schrijven. Deze berghut wordt gerund door een echte hippie en alles is goed en relaxed.
Echt warm is het niet, dus ik blijf bij het haardvuur zitten. Dit moment is echt perfect. Bijzonder, want ik ken niemand hier en ben op een vreemde plek. Toch voel ik me thuis en tevreden in het moment. Vandaag een prachtige wandeling gemaakt en niemand op mijn weg tegen gekomen. De laatste restjes aan negatieve ervaringen en gedachten onderweg achter me gelaten. Ik koester de gedachte dat alles wat ik nu doe en mee maak, even gevolg is van mijn eigen keuzes. Een halte eerder uitstappen in El Bolsón is de beste keuze van heel deze reis.
(...)
Dit ik gevoel wil ik vasthouden. Het vertrouwen in mezelf; mijn lichaam, mijn gevoel, intuïtie en gezond verstand. En daarnaast de gedachte dat ik veel mensen om me heen heb die me liefhebben, steunen en dit in de afgelopen 1,5 jaar ook echt bewezen hebben. (...)
I did it my way... En ik ben er trots op.
Wat ben ik trots op je , ten eerste omdat je voor deze reis hebt gekozen en ten tweede omdat je er zo van hebt genoten en ons hebt mee laten genieten en ten derde, omdat je de afgelopen periode zo goed hebt kunnen afsluiten. Petje af voor jou, (als ik er een had, Ha Ha). Geniet nog van de laatste restjes tijd daar en ik hoop je snel weer gezond en wel terug te zien. Bedankt voor je mooie verhalen en foto's.
Goeie reis terug naar huis.
Liefs en een knuffel, Rian.
Wel confronterend dat het vandaag net 10 jaar geleden is dat jij en Arjan bij elkaar zouden zijn, maar het loopt zoals het loopt, en je doet het hartstikke goed. Op naar 10+ jaren op je eigen manier(is misschien een beetje raar geschreven, ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen, maar je weet denk ik wel wat ik bedoel).
Kom heelhuids thuis, bevrijdt van heel veel dingen, en zoals ik al schreef, hou het vast.
Dag lieverd, tot zondag
Je mag zeker trots zijn op jezelf.
Daar waar deuren gesloten worden gaan er ook weer open en we weten dat het sluiten het moeilijkste is.
Janneke je doet het prima, ga zo door en geniet nog even van je reis.
Tot gauw.
Bedankt voor je mooie verhalen en foto's en ik hoop dat je nog heel vaak aan deze geweldige ervaringen terug zult denken.
Mooi nieuw begin na 10 jaar zou ik zeggen. Go for it girl.
Groetjes en tot snel, Berty