Canada - back in Vancouver

Canada - Vancouver

"You got a fast car
I want a ticket to anywhere
Maybe we can make a deal
Maybe together we can get somewhere

Anyplace is better
Starting from zero got nothing to lose
Maybe we'll make something
But me myself I got nothing to prove"

Tracy Chapman - Fast Car

In Nelson vroeg ik me al af hoe het zou zijn om weer terug te komen in het inmiddels voor mij bekende Vancouver. Hoewel de busreis er naar toe prachtig was; een rit door de Kootenays en daarna de Rockie- en Coast Mountains, 3 grizzlyberen mogen zien onderweg, was ik erg onrustig en had ik een naar gevoel in mijn buik. Terug naar Vancouver betekende ook mijn laatste stop dit reisje door Canada en thuis zou ik weer terug gaan komen in de harde realiteit. (Die ik momenteel op verschillende gebieden ook echt als heel hard ervaar) In de afgelopen twee weken ben ik langzaam verliefd geworden op Canada; de overweldigende omgeving, rust en ruimte, de vriendelijke en behulpzame mensen, (niemand lijkt hier ooit een baaldag te hebben, tenminste, dat reageren ze niet op anderen af) de mentaliteit en het buiten leven zodra het een beetje kan en het veilige gevoel dat dit land me geeft wat het zo ontspannen maakt om hier te zijn. Nelson was een prachtig dorpje maar voor mij nog iets te geïsoleerd en moeilijk bereikbaar, (blijkbaar vind ik dat toch wel belangrijk, dat áls mensen me op komen zoeken, ze niet naast 10 uur vliegen ook nog eens minimaal 8 - 10 uur in een bus moeten zitten) Jasper is wat natuur betreft prachtig maar ook geïsoleerd gelegen en veel te klein als dorpje, en bovendien heeft echt een te koud klimaat in de winter. 
Terug in Vancouver, voelde het echt als thuiskomen. Ik blijf me verbazen over de omgeving waarin het ligt, het strand, de bergen om je heen, het bruisende leven daar met al die verschillende culturen en nationaliteiten en de 'gemakkelijkheid' van de stad. Ook al is de stad qua gebouwen echt lelijk, toch voelt deze stad zo goed voor me. Ja ik zit liever in een Frans authentiek dorpje qua gebouwen en de sfeer die dat met zich mee brengt, maar Eindhoven is ook niet de mooiste stad en daar kan ik ook wonen en bovendien kan ik dan altijd nog die mooie Europese steden in vakanties bezoeken. :-)
Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat terug komen in Vancouver zo fijn en goed zou voelen.

Er waren nog een paar dingen die ik wilde doen; nog iets meer van de bergen in Vancouver zelf en/of de directe omgeving zien, en de wijk Kitsilano verkennen. Met nog 3 dagen te gaan was dat prima te doen.
Na de busreis vanuit Nelson had ik zo veel spierpijn, alleen al doordat ik in 10 uur in een overvolle bus had gezeten met in totaal 5 minuten beweging, en ik de dag daarvoor in de regen 2 uur lang stijl had moeten afdalen. Tja, daar kunnen mijn spieren niet tegen. In combinatie met al die blaren kan ik je vertellen dat mijn lichaam zich nog maar met weinig souplesse voortbewoog.
Na een nachtje goed slapen besloot ik dan ook het voor mijn doen wat rustiger aan te doen; ik zou die dag de wijk Kitsilano gaan verkennen, en wil deze wijk nou net aan het strand liggen? Dus een halve dag rondgelopen en een halve dag op het strand gelegen. (Zeg maar geslapen...) 
Kitsilano is denk ik de mooist gelegen wijk zo aan het strand en met een heel mooi uitzicht op de bergen. Het is een jonge wijk waar vooral gezonde mensen wonen; gezonde voeding en bewegen lijken hier bij iedereen hoog in het vaandel te staan. Ondanks de charme van de omgeving en de prima wijk aan zich, is dat hetgeen wat minder goed aanvoelt in deze wijk; het is vooral heel belangrijk om er goed uit te zien (zien en gezien worden) en ik heb helemaal geen zin om daar continue zo geforceerd mee bezig te moeten zijn. Maar goed, als je dan toch op het strand bent en mensen willen zo graag gezien worden, dan kun je maar beter je ogen even goed de kost geven. Daar heb ik dan ook dankbaar gebruik van gemaakt. :-)

Die avond met een jongen uit Australië (Jason) afgesproken die in dezelfde bus van Nelson naar Vancouver zat, op zoek naar een avondje met live. Uniek. Bleken wij even met onze neus in de boter te vallen! Op straat bij 'the Fanclub' hoorden we een soundcheck die toch wel veel leek op Rage Against the Machine-achtige muziek. Aangezien wij daar beiden van houden, meteen naar binnen gegaan. Een avond met 2 zeer goede livebandjes en de voetjes gingen dan ook flink van de vloer.

Volgende dag heel vroeg op, 4 uurtjes geslapen, want ik had het plan om met de fiets de Coast Mountains in te fietsen en daar nog een daghike te doen. Om dat allemaal te halen op een dag, had ik de avond daarvoor al een racefiets gehuurd zodat ik vroeg kon vertrekken. Ik denk dat dit het gevaarlijkste is wat ik heb gedaan deze weken, aangezien het fietspad niet apart gelegen was van de snelweg maar je gewoon over de weg moest fietsen... (Ik met mijn Hollandse kijk had natuurlijk verwacht dat er een apart fietspad aangelegd zou zijn toen ze me vertelden dat er een fietspad was bij de highway, maar dat was dus iets anders dan verwacht) 
De rit was echter echt prachtig, wat een uitzichten! Dat deze mooie natuur gewoon in en meteen buiten de stad aanwezig is, blijft me verbazen. Je zit direct tussen hoge bergen met continue watervallen, rivieren en meren om je heen en waant direct in de natuur, ver weg van het drukke stadsleven. Prachtig!
Na 2 uur fietsen nam mijn enthousiasme toch wel wat af, met nog steeds pijnlijke spieren van de busrit en het hiken, een paar uur slaap, een rugzak met eten en drinken en wandelschoenen, en niet de meeste fietservaring. Doorbijten dus.
Deze fietsrit besloeg 50 km, en berg op, berg af, kwam ik dan ook bezweet en vermoeid aan bij 'the Chief', de rots die ik op ging lopen. Even bijkomen en beginnen aan deze prachtige hike, wat een rotsachtige klim bleek te zijn en op sommige plekken het ook echt rotsklimmen was. (Ze hadden kettingen aan de zijkant gemaakt om je vast te kunnen houden en op te kunnen trekken, echt een leuke hike!) Het was met name onderin best wel druk... Canada trekt er op uit in het weekend om activiteiten als deze te ondernemen. 
In totaal 3,5 uur onderweg geweest met deze hike en bovenop de top me kunnen isoleren om even rustig te zitten en alles tot me te laten komen. Tranen in mijn ogen met dit prachtige uitzicht, wat een geluksmomentje, me realiserende wat een bevoorrecht mens ik ben. Vanaf dit moment was ook het nare gevoel in mijn buik eindelijk weg en kon ik genieten van het hier en nu, zonder continue aan terug naar Nederland gaan te denken. 
Na deze hike moest ik er niet aan denken dat hele end weer terug te fietsen (tja, ook ik moet soms de grenzen van mijn conditie bekennen...) en al snel had ik een lift gevonden. Fiets achterin, keurig voor het hostel afgezet, douchen en snel gaan slapen. 

En dan was toch echt de laatste hele dag aangebroken... Overdag naar Granville Island geweest, een plek in de stad bij de haven waar allerlei kraampjes met vers groenten en fruit, vis, Canadese specialiteiten en souvenirs te koop zijn. Daarna nog even op het strand gelegen. 's Avonds weer met Jason afgesproken om te proosten op mijn laatste avond in Vancouver. Naar een bandje geweest, welke niet echt spectaculair was maar oké, en de nodige wijntjes en daarna nog cocktails in zijn hostel gehad. Heel vroeg terug in het hostel (in de zin van dat het al licht aan het worden was) weer vroeg uit de veren voor een laatste rondje hardlopen door Stanley park en nu zit ik dan in het vliegtuig...

"Dull, dull grey
The colour of our times
Cool, cool space
That I still hope to find
Far beyond the veil
The sound of whispers and moans

Slow, time bomb
The clamour of the street
I hear this town
It never goes to sleep
And I will catch the taxi driver
Weeping like a wounded beast"

Crowded House - Whispers And Moans

Met gemengde gevoelens ben ik weer onderweg naar Nederland. Zojuist vanuit de lucht in het vliegtuig de bergen mogen bewonderen... I love Canada en ik heb geen zin om weer in het platte Nederland te zijn. Wat was het fijn om die omgeving te zitten en me zo veilig te voelen. Balen dus dat het al weer om is maar tegelijkertijd voel ik me ontzettend dankbaar voor de fijne weken die ik achter de rug heb.
Zal ik het dan echt gaan doen? Mijn veilige en leuke leven in Nederland achterlaten en het in Vancouver gaan proberen? Wat een dubbel gevoel. Laat ik eerst maar eens weer letterlijk en figuurlijk in Nederland landen en dan verder zien...

"You got a fast car
But is it fast enough so you can fly away?
You gotta make a decision
Leave tonight or live and die this way"

Tracy Chapman - Fast Car