Canada - Vancouver

Canada... Waarom Canada? Iedereen die me deze vraag stelt zou even mijn ogen moeten lenen... Hier zit ik dan, in de bus, als ik naar buiten kijk zie ik bergen, veel bergen, met besneeuwde bergtoppen en de zon die zich langzaam achter de berg verschuilt, terwijl Neil Young me met zijn melancholische nummers me steeds verder in gedachten laat verzinken...

Een dag voordat dit avontuurtje en deze zoektocht begint, teken ik de papieren van mijn oude huis, dat nu echt niet meer van mij is. Best heftig even, en ik neem de tijd om afscheid te nemen van alle passie, bloed, zweet en tranen die ik in dat huis heb gestoken en alles wat ik daar heb meegemaakt. En gelukkig no regrets..
Deze afsluiting heeft ook iets heel moois. Ieder einde is het begin van iets nieuws... Ik voel me vrij en realiseer me dat ik ook heel veel vrijheid heb! Mijn zoektocht naar avontuur, een andere omgeving en de nieuwsgierigheid naar wat de wereld nog meer te bieden heeft, kan echt beginnen. 

Ik ga op zoek naar iets wat lastig te definiëren is. Het gras is namelijk niet groener aan de andere kant. Echter dringt steeds meer tot me door dat de wereld echt te mooi is om alleen maar in Nederland te leven, tenminste dat voelt voor mij zo, en heb ik de drang om het avontuur aan te gaan en te ontdekken wat een andere omgeving met me zal doen. Niet vanuit ontevredenheid, of omdat ik iets mis in mijn leven nu, (oké, behalve bergen dan en vrijheid om me heen in de vorm van natuur) ik heb nu een prachtig leven en ben gezegend met heel veel lieve en warme mensen om me heen. Nee, dat is het niet. Het is de passie voor het leven, voor genieten, ontdekken, avontuur, mezelf uitdagen... Vanuit levensgenot!

Zo ongeveer de eerste stap die ik op Canadese bodem zet, begint met de nodige hilariteit. Ik sta bij het busstation die naast het vliegveld gelegen is, en koop in een automaat een ticket voor de Skytrain, welke me naar het centrum zal brengen. Om even te illustreren: ik sta met mijn backpack op mijn rug (vol geladen en met tent, matje en slaapzak aan de buitenkant) en mijn handbagage, een gewone maar wat grote rugzak, voorop. Het is behoorlijk druk daar. Ik buk om mijn ticket uit de automaat te halen, maar verlies mijn evenwicht door al het gewicht dat ik met me mee sjouw. Ik 'rol' opzij naar rechts, en daar lig ik dan! Kreeg meteen de slappe lach, want ik kwam ook echt niet meer omhoog! Het voordeel van de drukte om me heen is, dat er genoeg vriendelijke Canadezen waren om me weer omhoog te helpen.

Ik stap 2 keer bij de verkeerde halte uit, ja het ging lekker die dag, en uiteindelijk wist ik echt niet meer waar ik was. Op zoek naar een infobord, kwam er een jongen naar me toe lopen om te vragen waar ik naar op zoek was. Ik gaf aan dat ik op zoek was naar een manier om bij mijn hostel te komen. Deze vriendelijke jongeman pakte zijn telefoon, belde een informatienummer en schreef precies voor me op welke bussen ik moest pakken en hoe ik dan moest lopen. Ik bood hem nog aan een kop koffie te voor hem te kopen om hem te danken voor zijn hulp, maar dat was echt niet nodig zei hij. 
Je zou denken dat dit wel een hele vriendelijke jongen was. (Wat hij ook zeker was) Echter dit voorbeeld geeft weer hoe vriendelijk en behulpzaam de Canadezen zijn. In het begin was ik nog wat voorzichtig en behoedzaam voor slechte bedoelingen (war achteraf gezien een beetje een beschamend gevoel geeft) maar mensen zijn gewoon allemaal echt zo vriendelijk! Ik heb in 3,5 dag al 3 telefoonnummers gekregen van mensen die me willen helpen mocht ik hier naar toe verhuizen. Ongelooflijk maar oh zo fijn. Het voelt zo veilig hier. Je kan gerust je tas laten staan ergens als je bijvoorbeeld even naar de wc gaat, niemand die hem zal stelen, er zal eerder iemand in de gaten houden of er niets mee gebeurd of je hem niet vergeet... 

De eerste dag was het laat voordat ik bij het hostel arriveerde dus gedoucht, een hapje gegeten (een heerlijke quinoa salade) en redelijk op tijd naar bed. Mijn eerste indruk van Vanvouver was matig; niet echt een mooie stad qua gebouwen, natuurlijk wel met een prachtige omgeving, (strand en bergen) drukte, een Starbucks op elke hoek, eigenlijk een gewone stad maar dan in een bijzondere omgeving.
Ik sliep wat onrustig en merkte dat ik nog niet zo in mijn hum was; enerzijds door vermoeidheid, anderzijds doordat ik echt even moest zoeken naar hoe je dat nou doet; een stad verkennen om te kijken of je er wilt wonen. De volgende ochtend redelijk vroeg uit de veren, rondje hardgelopen door Stanley park en een vragenvuur uitgelaten op één van de medewerkers van het hostel. Ik besloot 2 wijken te bezoeken en de dag af te sluiten met goede muziek. Zo gezegd zo gedaan. 

Het openbaar vervoer hier is fantastisch geregeld met een Skytrain voor de 'langere' afstanden, gewone bussen die zeer frequent rijden (ook 's nachts) en niet duur zijn, een seabus in het geval je het water moet oversteken en daarnaast regelmatig infoborden met plattegronden. 
De eerste wijk die ik bezocht was Commercial Drive. Zo'n 15 minuten met de Skytrain. Ik heb daar een halve dag rondgelopen, kris kras door allerlei straten, met mensen die daar wonen gesproken, in een parkje gelegen... Eigenlijk werd ik al snel verliefd op deze wijk. Wat meer ruimte en groen, schattige en kleurrijke houten huizen met veranda's, gezellige winkeltjes, kleurrijke mensen, leuke winkeltjes, verschillende parken, biologische winkeltjes en restaurantjes... Wat voelde dit meteen goed en toen ik me dat realiseerde raakte me dat eigenlijk wel...
Wijk nummer 2; Mount Pleasant. In het hostel werd verteld dat dit zo veel leuke barretjes heeft, maar dat vond ik wel meevallen. Het was al weer wat drukker en meer stad daar. Dat was het dus niet. De bar waar ik naar toe zou gaan voor muziek, bleek toen ik er aan kwam een iets ander programma te hebben dan ik verwachtte; er kwam wel live muziek maar dat was meer begeleiding voor de strip/dance act die daar was... Ook leuk, maar ik wilde echt naar een leuk kroegje voor live muziek dus, geloof het of niet, ik ben gegaan. Een jongen daar vertelde me over een leuk kroegje wat meer het centrum gelegen, wat misschien wel leuk voor me zou zijn en waar eigenlijk alleen maar locals komen. Dat begrijp ik achteraf, want je moet weten dat het er is anders vind je het niet zo makkelijk. 
Het was inderdaad het perfect kroegje met een goed live bandje. Het was echt niet druk, zo'n 10-15 mensen. Ik ging aan een hangtafeltje zitten aangezien het bandje al bezig was toen ik arriveerde. Na het optreden kwamen verschillende mensen naar me toe om te vragen wie ik was en hoe het kwam dat een meisje die ze nog nooit gezien hadden, daar alleen ging zitten om te genieten van muziek. Leuke avond gehad, gelachen, leuke gesprekken en wederom de nodige informatie gekregen over leven in Vancouver en Canada.

De dag daarna wat toeristischer; de Seawall gefietst, een fietsroute langs de kust van Vancouver dat langs leuke plekken en parken komt. Daarna met wat meiden van het hostel naar een marktje die redelijk kansloos was; het bleek een Chinese/Japanse/Koreaanse markt te zijn waar eigenlijk alleen eten en prullaria te koop was. Daarna nog gezellig met hen sushi gegeten, wat overigens echt super goedkoop is hier: ik was zo'n €3,50 kwijt voor sushi en thee. Je kan hier sowieso echt alles eten; Maleisisch, Chinees, Japans, Indisch, Grieks, Thais, Italiaans, noem maar op. Dat komt doordat Canada ook echt multicultureel is. In tegenstelling tot in Nederland zijn ze hier blij met al die verschillende nationaliteiten en supporten ze het dat je hier wil komen wonen. Verder is er heel veel glutenvrij eten, (ook in de supermarkten) en ook veel vegetarisch eten. Perfect.

Volgende dag North Vancouver gaan verkennen, je moet de Seabus nemen om daar te komen maar de verbindingen zijn goed en het duurt niet lang. Daar heb je sneller toegang tot de bergen en het is meer een dorp op zich. Eerste indruk niet echt geweldig, druk, lelijk, niet zo'n leuke winkeltjes, weinig sfeer. Verderop in de wijken zelf wel leuke huizen, mooie parken en veel ruimte. Echter allemaal wel heel netjes en correct, waardoor het wat minder knus (en eigenlijk ook Nederlandser) aanvoelt. Ik merkte dat ik het aan het vergelijken was met Commercial Drive, wat voor mij betekent dat ik het daar wel gevonden heb. 
Natuurlijk wel ook even een bergje beklommen daar, een populaire korte hike (grouse mountain trail) die erg stijl is. Even zweten dus, op het eind een prachtig uitzicht op Vancouver. 's Avonds naar een andere kroeg die me aanbevolen was; iets met veel blues/jazz achtige muziek. Daar aangekomen viel me de drukte meteen op (zeker voor een dinsdagavond) en er bleek een soort wedstrijd gaande te zijn tussen allerlei blueszangers, voor een goed doel. Echt een fantastische avond gehad en heel toevallig dat ik daar bij uit ben gekomen! Weer met wat mensen gesproken en zo via via ook al een nummer gekregen van iemand die kamers verhuurd in Commercial Drive. 

Vandaag naar het antropologisch museum geweest. Indrukwekkend al die totempalen en kunst van de vroegere indianen en andere stammen. Prachtig museum.
En nu dus op weg naar Jasper nationaal park. Het is even rijden, 13 uur met de bus, maar dan heb ik ook meteen het beste wat de Rockies te bieden hebben. Nu ben ik er toch. :-) Bovendien is het goed om alle indrukken even te laten bezinken, om daarna weer te kunnen ervaren hoe het is om weer terug in Vancouver te komen. Ik hoop er een mooie hike te kunnen maken van zo'n 4 dagen, maar dat is afhankelijk van of ik anderen ga ontmoeten of een hike met gids kan doen, aangezien het echt te gevaarlijk is met de beren en andere wilde dieren om alleen te gaan. Ik ben benieuwd wat het me gaat brengen...